Podniebne ogrody Opery i Filharmonii Podlaskiej

Cechą charakterystyczną gmachu Opery i Filharmonii Podlaskiej, zaprojektowanego przez prof. Marka Budzyńskiego, są oplatające główną bryłę budynku pnącza.

Pierwotna koncepcja ogrodów na tarasach ulegała na przestrzeni lat pewnym modyfikacjom, z uwagi na szczególne warunki atmosferyczne panujące w północno-wschodnim regionie Polski.

Uwzględnione w projekcie, ale wrażliwe na temperaturę powojniki, z czasem ustąpiły miejsca bardziej odpornemu winobluszczowi.

Ogród na dachu jest typowym ogrodem rekreacyjnym, miejscem wypoczynku i letnich obserwacji nieba. Obecne tu rośliny musiały być dobrane pod kątem wytrzymałości na zmienną pogodę. 

Znajdziemy tu takie gatunki jak rajska jabłoń, jałowiec srebrzysty, pięciornik, tawulec, krzewuszka oraz drobne, płożące jałowce i mieszanki traw.

Na porośniętym roślinnością dachu 8-kondygnacyjnego budynku stoi rzeźba „Głowa kompozytora” Teresy Murak.

Na tarasach V piętra można zobaczyć winobluszcz pięciopalczasty, kokornaki i dławierze, dziko rosnące róże czarne, starodrzew, śnieguliczkę, bzy, a ponadto tuje kuliste, będące akcentem wzbogacającym formę ogrodu.

Dwie kondygnacje niżej jest miejsce m.in. pęcherznicy kalinolistnej „diabolo” i kosodrzewiny, których nie zobaczymy w ogrodach położonych na wyższych piętrach. 

Zdjęcia Katarzyna Wolańska.

Redakcja dziękuje rzecznikowi prasowemu Opery i Filharmonii Białostockiej za zaproszenie do zwiedzania tarasów i dachów zielonych tego obiektu.